Dursun Ali Erzincanlı - Sen Gel Diye Ey Sevgili şiiri sözleri

Yaradan Rabbimin adıyla okudum

Ey Muhammed seni okudum

Okudum,çoğaldı harflerim,ırmaklarım,yıldızlarım…

Bütün kitaplara Senin isminle yazıldım

Doğdum Muhammed’e doğdum

Aşıksam,Muhammed’e aşığım

Ölürsem,Muhammed’e ölürüm

Gelirsem,Muhammed’e gelirim

Yusuf oldum kuyularda hep Seni bekledim

Hüseyin oldum Kerbela’da

Kuruyan dudaklarımla sayıkladım ismini

Ab-ı hayat akıtsın içime diye bekledim

Bekledim

Kapandı yollarım

Uzattım parmaklarımı Hallac gibi doğrandı ellerim

Hiç Seni söylemedim.

Dağlandı dudaklarım

Yazdım gözyaşlarımla Mekke’nin dağlarına;

Ey Sevgili gel diye…

Ağlama duvarını bir çiban gibi sırtında taşırken

Yorulan kollarıyla taş atan Kudüs’üm ben

Kaldırımlarımda ateşler yükselirken

Geldin öptün benim alnımdan

Serinleyip sarıldım taşlara yeniden:

Ey Muhammed…

Ey Sevgili…

Ey bad-ı sabah

Ey üzerimize Doğan Ay

Ey güzelliklerin Şahikası

Ey şefaat pınarı…..

Her düşmem gül ayaklarına kapanmamdır,

Böğrümden yediğim her kurşunla tutarım ellerinden

Her şarkımda Seni söylerim

Her tebessümüm Senindir

Hep Seni beklerim; Sen bir gelsen diye Ey Sevgili….

Sevgili…

Ben Veysel’im,

Kenan illerinde hasretini soluyan,

Hırkana bürünürüm karanlıkta kaybolduğumda

Dört taraftan vururlar bana

Vururlar da söyletemezler Sensizliği

Sümeyye gibi develer ayırırlar bedenimi…

Hamza’yım Ey Sevgili,

Uhud’dayım tam önündeyim

Vahşi’nin mızrağı deler geçer yüreğimi

Gel de okşa ne olur oyulmuş yüreğimi,

Hind değil hasretin acıtır onu

Ben Grozni’yim,Keşmir’im,Kandahar’ım…

Saraybosna’yım,Hama’yım,Buhara’yım…

Bağdat’ım,Moro’yum,Taşkent’im…

Doğu Timor’um,Türkistan’ım,Ahıska’yım…

Halepçe’yim,Kırım’ım,İstanbul’um…

Ben kurşunlara evlat vermiş anneyim,

Kurşunlardan sakındığı bedeniyle Seni özleyen

Taş atan bir Filistin’liyim.

Gel öp bizi alnımızdan

Gel sev bizi yaralarımızdan

Ey Sevgili…

Ey Muhammed…

Gittin ya gül yüzlü Sevgili

Kırıldım gittiğinden beri,

Kırıldıkça yandı canım.

Çarmıha gerilen benim bedenim,benim ellerim,benim ayaklarım.

Harami sofralarda sergilenen benim başım

Beni bir ağaçta kıstırdılar

Kör bir testereyle biçildim.

Ağladım kurudu göz pınarlarım

Ağladım hasretine türkü yaktım

Ağladım gel diye Ey Sevgili…

Sevgili…

Ömer’im,Ali’yim,Osman’ım…

Vuruldum bir niyaz vaktinde

Kanım dağıldı kitabın sayfalarına

Seni yazdım bir damla kanla

İsminin dolaştığı semaya,bir baştan bir başa

Sen gel diye Ey Sevgili…

Ey Sevgili…

Kırıldı mı dişin?

Dikenler acıttı mı ayaklarını?

Deve işkembeleri kirletti mi elbiselerini?

Medine yollarında yoruldun mu?

Taif’te taşlar kanattı mı gül yanağını?

Kırıldı mı kalbin bize,kırgınmısın Ey Sevgili?

Ne çare Bekirler yok şimdi

Aliler,Osmanlar,Ömerler yok.

Halidler gitti,Mus’ablar gitti

Hatice yok,Zeynep yok,Fatıma yok

Müminlerin annesi sofra açmaz evlerimizde

Kedilerin babası dolaşmaz sokaklarımızda.

Biz ne çok yetim olduk ta,Senin gibi okşayanımız yok artık

Gel bir okşa ne olur

Yaralarımızdaki irinler azdı

Canımız acıdı

Bir merhamet et,bir gülümse Efendim

Bir görün puslu şehirlerin üstünde

Bir ses ver puslu yüreklerimize

Bekler dururuz her şehirde

Sen gel diye Ey Sevgili…

Ey Sevgili…

Buralara bir hal oldu

Ne Yakup inliyor şimdi

Ne Mısır’da rüya görülüyor

Züleyha’lar şaşkın

Yedi adam ne yapsın

Mağaraların kapıları da kapalı

Musa vurunca asasını

Oynamıyor yer yerinden

Yol vermiyor Kızıldeniz

Sakınmıyor İbrahim’i ateşler

Su taşımıyor karınca

Ethem’in balıkları getirmiyor iğneleri denizden

Buralara bir hal oldu

Sen yoksun buralar duman oldu Efendim.

Bir mektubun gelmedi buralara…

Bir Necaşi sormaz halimizi.

Bir yalnızlıktır düştü ocağımıza

Bir karanlıktır çöktü başımıza

Ay aydınlatmıyor,

Gül kokmuyor.

Yokluğun karabasanlar gibi basınca sinemize;

Dağıldı hanemiz,

Dağıldı yüreğimiz,

Dağıldı birliğimiz…

Sevgili affet bizi;

Bir deve olamadık

Hasretinden çatlayıp ölecek,

Bir kuru ağaç olamadık

Yokluğuna kanlı gözyaşları dökecek,

Bir Bilal olamadık

Sensiz ses vermeyecek,

Bir Ebu Zer olamadık

Alıp başını gidecek….

Ey Sevgili…

Ey Şefaat Sahibi…

Affet bizi,

Affet…

Şimdi bir şarkı düşer dilimize

Bir aşk iner yüreğimize

Bir el tutar elimizden

Bir af fermanı gelir ötelerden

Bir Sen gelirsin;

Biz bin seviniriz,

Sevgilim Muhammed diye…

Sevgilim Muhammed diye,meleklerle yarış ederiz…

Gel Sevgili,

Gel öp,kokla ve yeşert bizi

Ve kalbimizi…….

-S.A.V-