Sınav hakkında, muhteşem bir makale

Maddi yaşamdakiler insani olmayanlara takılıp yalana, rekabete, hırsa, sevgisizliğe ve bölücülüğe itip insanlıktan çıkartırken, manevi hayattakiler ise bizi şükretmeye, Birliğe, dayanışmaya, sevgiye, saygıya ve hayatı kolaylaştırarak hayatttan tat almayı öğretmeye yönelik sanki!

Bugün gerçekleşen DGS sınavı ve iki hafta önce gerçekleşen AYT ve TYT sınavı...

Sınavın amacı yeterliliği ölçmek iken sınava girenlere ve ailelere ekstra yüklenen yükler hayatın anlamını kaçırmaya ve belkide isyana sebep olabiliyor. İnsani değerlerden uzak şartlarda sınava hazırlanmak bir tarafa sınava girerken maruz kalınan anahtarını bile yanına alamamak şartları oldukça zorlaştırıyor.

Ailesi, yakını, parası, sağlığı o gün için yanında olanla olmayanın aynı şartlara tabi tutulması, tüm hayatın boyunca yerine getirmek için sahip olduğun yeteneklerini gerçekleştirebilmenin ilk şartının üçbuçuk saate sığdırılması, bu süreçte insani ihtiyaçlarına bile saygı duyulmaması çok acı...

Kızıma, yeğenime, arkadaşlarımın çocuklarına ve ailelerine baktığımda varını yoğunu, zamanını, parasını o gün için yıllarca harcamış ve o gün başına gelebilecek en ufacık olumsuzluğun intihara kadar götürebileceği üçbuçuk saat!

Bina sınav sorumlusu bir yakınımla konuştuk biraz çantasını, anahtarını kapının önüne bırakıp sınava girmek zorunda kalanlar, arabasının anahtarını iç çamaşırına saklamak zorunda kalanlar, anahtarını cebinde unutup sınavda düşürdüğü için sınavdan atılanlar, trafiğe takılıp iki dk ile sınava alınmayanlar...

Bu şartlarda insani değerleri taşımak, insan olduğunu anlamak ve insani davranmak neredeyse imkansız...

Burada belki hepimize sorumluluk düşüyor... biraz düşünmek, insan olduğumuzu hatırlamak ve ihtiyaçlarımıza kulak verebilmek!

Gelişmiş ülkelerde çocukların yeteneklerinin keşfedildiği ve tüm mesleklerin insana hizmet olması sebebi ile eşit derecede değer verildiği ve sınavla değil kişinin kendi isteğini ve dolayısıyla kendini gerçekleştirdiği bir yaşama kapı açılıyor. Kendini gerçekleştiremediği için hasta olan bedenlere ödenen bedeller yerini kendini gerçekleştirmeye ödenen bedellere bırakabilir.

Online çağa geçilmiş teknolojinin bu kadar ilerlemiş olduğu bir zamanda ilkel yollarla el yordamı ile hayatı zorlaştırmak ve halen hiçbir geçerliliği olmamasına rağmen doğayı yok etme pahasına evden çalışma imkanlarına geçememek ise içimi adeta parçalıyor...

Hiçbir siyasi amaç gütmeyen bu isteklerim bu dünyada oluş amacımızı hatırlamak ve insanca yaşabilmenin tadına vararak farkındalıklı yaşama adım atmak içindir... kimseyi eleştirmiyor aksine insan olmanın gereklerini hatırlatıyor ve bu amaçla yolların açılmasını talep ediyorum...

İnsani ihtiyaçların suç olmadığı, gerçek suçun ise gözden kaçırılmadığı, var olanı yok etmek değil destek olup çoğaltmak bilincinin yerleştiği ve artık dünyaya geliş amacını gerçekleştirmenin insansı engellere takılmadığı bir dünya diliyorum...Gürcan Giray