dünyanın ıslahı saf ve iyi ameller

Dünyada karanlığın yerini aydınlığa bırakabilmesi için ihtiyacımız olan şey başka bir açıdan var olan karanlıkta kalmak değil eğer mum isek eğilip diğerini de yakabilmek değil mi?

Bu dünyanın aydınlığa dönüşmesi için ilk önce kendimiz yanmalı ve daha sonra da eğilip diğerini yakabilmek sorumluluğunun idraki... eğilmekten kasıt boyun eğmek değil aksine bilgi ile donanıp uygulayabilmek ve bu güçle ayakta kalabilmek ve diğerine de bu bilgiyi emekle, şefkatle, kendini eğerek ve mum gibi eriyerek olması!

Şimdi bu fekaketlere acımızı içsel anlamda hissederek ben ne yapabilirime çevirebilirsek kendi eksikliğimizi fark edebilir ve belki Allah ın bizden istediği "dünyanın ıslahı saf ve iyi ameller övgüye layık uygun davranışlarla mümkündür!" sözünü hatırlayarak önce kendi davranışımızın övgüye layık olup olmadığını sorgulamamıza neden olabilir...

Allah ın bizden istedikleri bakacak olursak hiçbir koşulda kötü sözü emretmemiş ve dilin yalnızca iyiyi söylemek için olduğunun altını çizmiştir.. diğeri için dileğimiz emredilmeyeni yaparak aynı zamanda bizim içinde geçerli değil mi?

Paylaşımlarımı yaparken sizlerden daha çok şey biliyor ve uyguluyorum kibri ile değil aksine Allah ın istediği bilgi paylaşma konusundaki emrini yerine getirerek farkındalık yaratmak niyetinde olduğumu bilmenizi isterim.

Tüm dinlerde farz olan namazda secdeye eğilerek Alemlerin Rabbi olduğuna şahitlik edip yalnız O na boyun eğmek O na teslim olmayı ifade ederken; ayağa kalktığımızda Kıyam'Et'mek O ndan aldığımız güç(bilgi) ile hareket edebilmeyi hatırlatmıyor mu?

İlahi Aşk ile yanabilmeyi, bu yolda eriyebilmeyi ve teslimiyet duygusu ile bizden istenileni yerine getirebilmeyi ve Bir lik aleminde hep birlikte ışıkta kalabilmeyi kalpten diliyorum...Gürcan Giray