Ruhsal sıkıntı ne demek? Sıkışmış ruh
Kendi kendini disipline edebilmek, öz disiplin! İnsan denen varlık sanki makinaya benziyor. Çalışmadığında paslanan bir makina... Okuduğum ve paylaşmak istediğim bir Tanrı Sözü ve etrafıma baktığımda bu bilgiden eksik hallerimiz
"Gerçek söylüyorum: insan ruhu giriş çıkıştan münezzehtir. Sakin olmakla beraber yükselme halindedir, hareket halinde olmakla beraber sakindir."
Buradan anladığım bizim bedenimiz dışında sahip olduğumuz bir de ruhumuzun olduğu...
Peki bu ruhumuz ne işe yarıyor? Ne ile besleniyor? Nasıl besleniyor? Beslemeyince veya besleyince ne oluyor?
Ruhsal sıkıntı ne demek? Sıkışmış ruh!
Çocukluğumdan beri hep, neden sonuç ilişkisini düşünür, araştırır ve lisede gördüğüm mantık dersi aklıma gelir...
Yukarıdaki alıntıda bahsedilen "...hareket halinde olmakla beraber sakin olan ruhumuz" bize ne anlatıyor? Yani ruhumun sakin olması için hareket halinde olmam gerekiyor ki sakin ruhumla yükselebileyim! Yani sıkışmış halimden çıkabileyim...
Neden ruhsal sıkıntı hissediyorum ve gidermek için neye ihtiyacım var sorusunu kendime sorduğumda sanki ruhumun ihtiyaçlarına kulak verebiliyorum ve gerçeği aramanın ve uygulamanın gerekli olduğunu düşünüyorum. Yükselerek ferahlayabilmem için harekete ihtiyacım olduğunu!
Peki nasıl bir hareket?
Gözlerim, kulaklarım, dilim, ellerim, ayaklarım, zihnim... bunları kontrol edebilme yetim var ama nasıl çalıştıracağım? Ne amaçla kullanacağım?
İşte tam burada özdisiplin kendi kendimi kontrol edebilmem gerektiği aklıma geliyor.
Beni ben yapan mekanizmanın kumandası bende yani! Peki nasıl?
Buradan aklıma da şu Tanrı Sözü geliyor... "Biz herkesin kaderini kendi çabasına bağladık."
Birleştirdiğimde kontrol mekanizması bana ait olan sahip olduklarımı ben yönetebilir ve kaderimi kendim yaratabilirim!
Kurban bilincindeki kaderi suçlayan küflenmiş makina olmak mı ya da bana verilenleri doğru ve amacına uygun şekilde kullanarak yükselen ruhumla huzurla yaşamak mı? Gürcan Giray