İnsan beyninin diğer canlılardan farklı olarak

Ön lobun ve prefrontal korteksin gelişmiş olmasından dolayı kendimizle ve etrafımızla ilgili farkındalığımız yaradılışımız gereği oldukça yüksektir. Ancak özellikle bilmeliyiz ki üzerinde düşünülmesi gereken bir durumdur. Düşünülmediği ya da yanlış anlaşıldığı takdirde farkındalık hali verimini kaybeder.

Burada dikkat edilmesi gereken, farkındalığın değil "bilinçli farkındalık" durumunun insana iyi geldiğini bilmek ve bunun için çaba harcamanın asli sorumluluğumuz olduğudur.

Bilinçli farkındalık halinde olduğumuzda;

-Deneyimlerimizden ders çıkartabilir,

-Kabullenmeyi kolaylaştırabilir,

-Duygularımızı ve kendimizi anlamayı kolaylaştırabilir,

-Stres ve kaygımızı azaltabiliriz.

Hayat yolculuğumuzda korkularımızın, güvensizliklerimizin, üzüntülerimizin olması normal bir durum olup; önemli olan bu duygularımızı fark edebilmek, onları aktarabilmek ve yolumuza devam edebilmektir.

Kendimize ait duygu ve düşüncelerimize dair farkındalığımızın artması ile özbakım ve stres yönetimini etkin bir şekilde gerçekleştirebilir ve iş ve özel hayat dengemizi kurmakta ve buna bağlı yaşamdan doyum sağlamayı üst seviyelere taşıyabiliriz.

Yaşantımızın içerisinde bilinçsiz olarak yeterli olduklarımız aslında hayatımızın bir döneminde öğrenmeye çabaladığımız yani bilinçli seçimlerimizle yapmaya gayret gösterdiklerimiz ve öğrendikten sonra bilinçsiz olarak yeterli hale geldiğimiz ve artık düşünmeden yaptığımız davranış ve düşünce kalıplarından ibarettir.

Bunu bilmek ve bu farkındalıkla kendimiz için hedeflediklerimize ulaşmak yine bizim çabamıza bağlı olması aslında oldukça sevindirici bir durumdur. Tıpkı araba kullanmak, diş fırçalamak, kek yapmak, sanat öğrenmek, güzel düşünmek ve sahip olduğumuz dili doğru kullanabilmek gibi. İlk olarak yapmayı istediğimiz şeyi bilinçli olarak öğrenerek yeterli hale gelmek için tekrar etmek ve daha sonrasında çabamızla bilinçsiz yeterli hale gelmek gibi.

Buradan yola çıkarak hayatımızda olmasını istediğimiz davranışlarımızın ve düşüncelerimizin gerçekleştirmekte zorlandığımız ve yapamayınca kendimizi kötü hissettiğimiz her durumun aslında ilk olarak kendimizi fark etmemizle başladığını ve bilinçli farkındalık ile değişim ve gelişim yolculuğuna çıkmaya niyetli olmamızla ilgili olduğunu anlamak kendimize olan ve en çok ihtiyaç dıyduğumuz Sevgi ile alakalı bir durumdur.

Dışarıdan beklediğimiz mutluluk ve huzurun kendi sorumluluğumuz olduğunu, beklenilen saygı, sevgi, ilgi, şefkat, merhamet, dürüstlük, güven gibi erdemlerin kendimize vermekle mümkün olabileceğini fark edebilmek, bunun için gerekli olan eğitimi ve süreyi kendimize armağan edebilmek, kendimize ve ait olduğumuz bütüne katkıda bulunabilmek ümidiyle.. Gürcan Giray