Huzurlu akşamlar
Ruhum.. Umuda kırgın.. Özlemekten yorgun.. Nefes almaktayım hayatta sensiz.. Mektupsuz koma beni, yılların sana öğrettiğini sen bana öğret, parmaklarının gölgesini gönder... Huzurlu akşamlar
Belki birgün çıkar konuşur Eylül;
Değmeyecek kimler kimler için savruldun...
Sevinç olup yağabilmektir sevmek..
Hüzünlere gömmek değil..
Yüzümde gülüşümü soldurmaksa istediğin..
Sevme beni...