Değişmeyen tek şey değişimin kendisidir
Însan büyüdükçe mi dünyanın kiri pası mı bulaşıyor üstüne, yoksa tamamıyla dünyaya yıktığımız o karanlık aslında bizden mi sadır oluyor bilmiyorum Saf, temiz, yaratıldığı gibi kalabilmek ne zor
Elbette yetişkinlik çağına erişmiş bir kimsede de salt duyguların yansıması akıl süzgecinden geçmemiş davranışlar sakil duruyor. Bir ucu riyaya varabilecek bu durum dozunda olduğunda insanda bir denge arzediyor. Çünkü yetişkinlik en çok kendine gem vurmayı öğrenmek demek sanırım...
Bir de şu var; hayat dediğimiz şey insanın bütün sivriliklerini törpülüyor. Deniz kenarındaki çakıl taşları gibi yavaş yavaş eğeliyor kenarınızı köşenizi ve bulunduğunuz yerde uyum sağlar hale geliyorsunuz. Burası dünya; bivefa dünya, evliyaları bağrına alıp yutan dünya, demir kafesler kıran dünya... Ve en nihayetinde değirmen taşı gibi nicelerini çarkında öğüten dünya...
Velhâsılı olan; dünyayı değiştirme amacıyla yola çıkan insan, günün birinde, dünyanın kendisini değiştirdiğini fark eder.
"Değişmeyen tek şey değişimin kendisidir "
Böyle diyor filozof Herakleitos , ondan yüzyıllar sonra ise Buddha"Değişim , değişmeyen tek şeydir "diyerek yineliyor Herakleitos'tan habersiz..