Kırk Yıllık hatır yükledik yorgun yüreğimize
Kırk Yıllık hatır yükledik yorgun yüreğimize. Geçip giden zaman mı yoksa zamana kapılan ömür mü? İşte bunun arasına sıkışmış kalmış olan bizler. Dumanına özlem koyduğumuz sigaramız ve derin bir iç çekişler. Sonra bir yürek burukluğu ile andığımız dostlar. Yaş mı hiç önemli değil kaç yaşına gelirsen gel insan bir dost konuşacak bir insan arıyor.
Usulca kalktım zar zor yerimden, yaşında getirdiği yorgunlukla birlikte. Bir kahve yapma için, aslında her zamanki gibi kahve bahane idi. Eski günlerde ki gibi dostlarla birlikte sohbet eşliğinde içilen kahvelerdi. Ne kadar arar olduk iki kelam edecek insanları. Bakıyorum da kaybolup gitmişiz hayat mücadelesi,hayat telaşı içinde. Onun için belki de para biriktirdiğimiz kadar iyi insanlar da biriktirmek lazımmış. Öyle bir an oluyor ki para var ama sohbet edecek kimse yok. Geçip giden ömrümüze yüklemişiz özlemleri bakıp duruyoruz yanan sigaramızın dumanına. Yıkılmış gönlümüz buruk kalmış umudumuz olmadan iyi insanlar bulup sohbet etmek günün yorgunluğunu atmak gerek. Gelin vakit geçmeden yarınımız bugün,bugünümüz dün olmadan yalnız kalıp yalnız kahve içmeden sigara dumanına özlem hasret yüklemeden sevdiklerinize zaman ayıralım sohbet edelim kıymet bilelim.
Bu arada kiz-kiza.neti takip edip sohbetimize de katılmanızı isterim. :) Sevgiler..