Sakince nefes alabildiğim bı mekandayım

Sakince nefes alabildiğim bı mekandayım... Yarın öbürgün kendi hikayeme dahil olacagım, ve hızlandırılmış bı yaşantinin merkezinde koşturmaktan heba olacağım..Durmayınca, koştuğumu anlayamıyormuşum.

Sakince nefes alabildiğim bı mekandayım
Sakince nefes alabildiğim bı mekandayım

Yazıp ta göndermediğim  mühürlenmiş  mektuplarla dolu içim..

Ve yine düşüyorsun kalemime, yazıyorum  seni, senin soluduğun, solduğun  kentte.

Adımlarım yarım, adımlarım korkakça.

Ürperiyorum dokunamıyorum sınırlarına.

Bilmem kaç yüz ölçümü aramız,  ve istemlice, gönüllüce sayılarını artırıyorum uzakların..

 Bilirim ki Uzaklar yakınlardan daha merhametli, daha delikanlı...