Sakince nefes alabildiğim bı mekandayım
Sakince nefes alabildiğim bı mekandayım... Yarın öbürgün kendi hikayeme dahil olacagım, ve hızlandırılmış bı yaşantinin merkezinde koşturmaktan heba olacağım..Durmayınca, koştuğumu anlayamıyormuşum.
Yazıp ta göndermediğim mühürlenmiş mektuplarla dolu içim..
Ve yine düşüyorsun kalemime, yazıyorum seni, senin soluduğun, solduğun kentte.
Adımlarım yarım, adımlarım korkakça.
Ürperiyorum dokunamıyorum sınırlarına.
Bilmem kaç yüz ölçümü aramız, ve istemlice, gönüllüce sayılarını artırıyorum uzakların..
Bilirim ki Uzaklar yakınlardan daha merhametli, daha delikanlı...